تعداد صفحات:14
نوع فایل:word
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مفهوم لغوی عدالت
مطالعه عدالت در سازمان ها
کانون های عدالت سازمانی
عدالت توزیعی
عدالت رویه ای
عدالت تعاملی
عوامل موثر بر درک عدالت
پیامدهای سازمانی
رویه های سازمانی
خصوصیات ادراک کننده
نتایج درک عدالت
عملکرد کاری
رفتار شهروندی سازمانی
رفتار خلاف انتظار و ترک شغل
نتیجه گیری
منابع و ماخذ
چکیده:
عدالت و اجرای آن یکی از نیازهای اساسی و فطری انسان است که همواره در طول
تاریخ وجود آن بستری مناسب جهت توسعه جوامع انسانی فراهم کرده است. نظریات
مربوط به عدالت به موازات گسترش و پیشرفت جامعه بشری تکامل یافته و دامنه
آن از نظریات ادیان و فلاسفه به تحقیقات تجربی کشیده شده است. پس از انقلاب
صنعتی و مکانیزه شدن جوامع بشری، سازمان ها چنان بر زندگی بشر سیطره
افکنده اند که هر انسان از لحظه تولد تا مرگ مستقیما وابسته به آن هاست و
امروزه زندگی، بدون وجود سازمان ها قابل تصور نیست. بنابراین اجرای عدالت
در جامعه منوط به وجود عدالت در سازمان هاست.
مقدمه:
در طول تاریخ یکی از آرزوهای اساسی انسان اجرای عدالت و تحقق آن در جامعه
بوده است. در این خصوص مکتب ها و اندیشه های گوناگون بشری و الهی راه حل
های متفاوتی را برای تبیین و استقرار آن پیشنهاد کرده اند.
اولین تعاریف درباره عدالت به سقراط، افلاطون و ارسطو منسوب است. یکی از
مهم ترین پرسش های سقراط در مورد سرشت عدالت بود. بعد از سقراط، شاگردش
افلاطون در کتاب جمهوری (مهم ترین اثر خود) بحثی را عدالت نامید که نخستین و
قدیمی ترین بحث تفصیلی درباره عدالت در فلسفه سیاسی قدیم است. افلاطون در
کتاب جمهوریت در پی این پرسش بود که چرا مرد با فضیلتی مانند سقراط حکیم در
جامعه آن روز یونان محکوم به مرگ شد، انگیزه او تحلیل و تبیین عدالت در
جامعه آتن بود و این که مفهوم عدالت چیست. به نظر افلاطون عدالت وقتی حاصل
میشود که در دولت هر کسی به کاری که شایسته آن است بپردازد، به همان گونه
انسان عادل نیز انسانی است که اجزای سه گانه روح او (غضب، شهوت و عقل) تحت
فرمانروایی عقل، هماهنگ باشند.
از نظر ارسطو نیز عدالت داشتن رفتاری برابر با افراد برابر است. ارسطو
معتقد بود که توده های مردم به این دلیل انقلاب میکنند که با آنان با بی
عدالتی رفتار میشود. از دیدگاه توماس آکویناس عدالت واقعی زمانی است که
حاکم به هر کس مطابق شان و شایستگی او امتیاز بدهد. از دید نظریه لیبرال
عدالت به این معنی است که دولت نباید با شهروندان با تبعیض رفتار کند مگر
در صورتیکه در زمینه ای مورد نظر میان خود آن ها تفاوت هایی وجود داشته
باشد. در برداشت لیبرال از عدالت عمده توجه معطوف به توزیع عادلانه قدرت در
جامعه است. عدالت در مفهوم رادیکال آن در شعار و فرمول معروف مارکس (از هر
کس به اندازه توانش و به هر کس به اندازه نیازش) خلاصه میشود. مرکز ثقل
عدالت در این مفهوم، توزیع عادلانه ثروت است. مبحث عدالت صرفاً نظری نیست،
بلکه اساساًً معطوف به عمل است و به عبارتی از این حیث موضوع اصلی آن تصمیم
گیری برای تعیین ملاکی است که بر طبق آن اعمال آدمیان در سطوح و حوزه های
گوناگون در رابطه با هم مورد داوری قرار میگیرد. راسل از دیگر نظریه
پردازان که در زمره نگرش وضعی به عدالت قرار دارد، تشخیص اکثریت را مبنای
مناسبی برای عدالت تلقی میکند و میگوید : (عدالت عبارت است از هر چیزی که
اکثریت مردم آن را عادلانه بدانند)
در تمامی اندیشه های سیاسی اسلام، مبنا و زیر بنای تمامی اصول نیز عدالت
است. آیات الهی اشاره دارند که پیامبران را با مشعل های هدایت فرستادیم و
به آن ها کتاب و میزان دادیم تا عدالت را بر پا دارند. بعثت پیامبران و
تشریع ادیان به منظور تحقق قسط و عدل با مفهوم وسیع کلمه در نظام حیات
انسان بوده است تا آن جا که از رسول خدا (ص) نقل شده است: (کشور با کفر
میماند اما با ظلم ماندنی نیست). به این ترتیب ملاحظه میشود که عدالت و
استقرار آن بعنوان یک نیاز برای جوامع انسانی مطرح بوده است. والزر اشاره
میکند، با در نظر گرفتن مطلوبیت ها و نیازهای متفاوت، برابری محض این نیست
که با همه به مانند هم برخورد شود، بلکه هدف برآوردن نیاز ها است اما در
حوزه سازمان و مدیریت، مطالعات و تحقیقات اولیه در مورد عدالت به اوایل دهه
1960 و کارهای جی استیسی آدامز بر میگردد. با این وجود اهمیت این موضوع
برای محققان مدیریت از سال 1990 روشن میشود، بطوریکه مقالات ارائه شده در
این حوزه طی این سال ها روند رو به رشدی را داشته است.